Jornal de Mirlea♡, 25 mai 20

heel veel sterkte en succes met afvallen. 

Dankje! Jij ook hè  

Vandaag mijn dochter, wonend op een woongroep ivm haar lvb, voor het eerst sinds corona weer zien. Op anderhalve meter afstand samen lunchen, happy meal vd Mcdonalds. Door haar beperking overziet ze het niet wanneer ik een salade zou nemen of iets van huis. Dus gelijk aan haar een happy meal. Niet zo goed voor mijn calorieën maar dubbel zo fijn voor ons. Eindelijk weer contact met mijn meisje ❤ 

Geniet ervan. Van je meisje en het happy meal. 

Succes! 

Wat een heftig verhaal, je hebt veel meegemaakt. Heel veel succes! 

Dat is allemaal niet makkelijk geweest, succes met afvallen. En geniet van je meisje 🥳 

Als stress constant is, wellicht proberen een andere uitlaatklep dan eten te vinden? Helpt mij om lekkers gewoon echt niet in huis te hebben bijv, of alleen een klein reepje chocola, voor “nood” ergens bovenin de kast 😜 merk aan mezelf dat dat beetje dan eigenlijk net zo prima werkt als een grote. Succes! Veel meegemaakt, zoals hier in de familie gezegd wordt ‘je leeft je leven met je lijf, je lijf leeft niet je leven!’ Het is zeker niet makkelijk, maar je kunt het :) En wat mij ook helpt, een uitglijder nemen zoals het is. Niet steeds verder afglijden maar ook niet jezelf enorm op de kop zitten. Jarenlang ingesleten gewoonten verander je niet in een dag of week of maand. 

Terug van mijn meisje, wat fijn om haar te zien. Dat doet me zo ontzettend goed, haar mooie lach wanneer ze aan komt lopen. Tegelijkertijd hard werken gedurende een kwartier, langer gaat haar spanningsboog niet. Langzaam naar de groep gelopen, zo met zichzelf in gevecht "fijn mama te zien maar tegelijkertijd oooh wat is het eng. Mama is er nu na zo'n lange tijd, ze wil me toch nog wel of toch niet???" Haar hechtingsstoornis is het die dat doet, zo verdrietig voor ons alle twee. Over 2 wkn kan ik mss weer, haar stemming de komende dagen en corona zijn dat leidend in. Het happy meal heeft niet echt gesmaakt, dat doet eten de laatste tijd nog maar zelden. Ik eet functioneel en uit troost. Meer nog uit obsessie. Volgende maand heb ik intake bij organisatie voor eetproblematiek, ik heb er zin in! Eten is bij mij altijd een ding geweest, net als stress altijd aanwezig. Door mijn hsp komt het dubbel hard binnen. Afleiding vind ik in creatieve dingen, opknappen van mijn huis (nu aan het schilderen, de bovenverdieping is verwacht ik over een jaar klaar- 2 slaapkamers en overloop. In een héél rustig tempo dus) en contact met vriendinnen. Werken gaat helaas niet bijna door mijn beperkingen. Mijn positieve instelling en het wíllen helpen mij hier gelukkig bij.  

Zo! Wat een verhaal. Lastig allemaal voor je. Heb je nog meer kinderen? En eten als troost, of het eten om pijn weg te drukken, ik denk dat de meesten dat hier herkennen. Wat fijn dat je wel afleiding hebt met schilderen, en het knapt ook altijd zo op ervan, zo leuk! En vriendinnen , waar zijn we zonder hun 🤗 . Ik hoop dat je over 2 weken weer mag, dan is de tussentijds niet zó heel lang. Fijne avond, sterkte met alles 💐 

Mijn puberzoon woont gezellig bij me. Echte puber🙈😂 Maakt het me soms behoorlijk lastig hoor wat eten aangaat. Hij is een bodemloze put, kan de hele dag door eten "Mam....... is er nog wat lekkers?" Op zijn meest lieve, schattige toontje 😂😂. Zonder vriendinnen zijn we nergens hè. Straks een stukje fietsen en dan genieten van mijn bordje nasi. Fijne avond🌺